Bir Müslümanın “Vazgeçebilirim.” demesi, “İstemiyorum.” demesi değildir. İstememe, hatta çok istememe rağmen eğer Allah bunu istemezse, ben de bundan vazgeçebilirim demesidir.
İbrahim gibi.
Oğlu onun duasıydı, ama Allah'ı öyle çok sevdi ki, Allah'ın oğlundan vazgeçmesini istediğini sandığı için oğlunu vermeye hazırdı. Oğlu da zaten Allah için gitmeye hazırdı.
Bu birbirlerini sevmemelerinden değildi, haşa.
Bu Allah'ı her şeyden, herkesten çok sevmelerindendi.
Bu Allah'ı her şeyden, herkesten çok sevmelerindendi.
Bu bir imtihandı ve İbrahim de oğlu da bu imtihanın kazananlarıydılar.
İbrahim Allah için duasından vazgeçebileceğini, oğlu da Allah için kendinden vazgeçebileceğini gösterdi.
Selam olsun onlara da, kalplerindeki o güzel inanca da.
Ve inşallah biz inanalara da, bu güzel kesit öğüt olsun. İnşallah biz de böyle güzel İbrahimlerden olalım, onun gibi sevelim. İnşallah Allah bize de İbrahim'in oğlu gibi yoldaşlar versin. Öyle yoldaşlar ki, bizden önce, kendinden önce Allah'ı düşünen. Bizden önce, kendinden önce Allah'ı seven.
İbrahim arayişi gibi hakki aramak.!
YanıtlaSilİbrahim adayişi gibi hakka adamak.!
İbrahim duasi gibi nesil yaşatmak.!
Ateşi serinletenin, topraği yüceltenin izniyle...
Ne güzel bir dörtlük olmuş bu :) O ateşi serinleten ve o toprağı yücelten sizi çok sevsin siz de O'nu çok sevin...
SilAllah'ı her şeyden ve herkesten çok sevebilmek duasıyla... Kısa ve çok güzel hatırlatıcı bir yazı olmuş güzel kardeşim. Allah iyiliğini arttırsın. Öncülerden ol Allah'ın izniyle.
YanıtlaSilRüyaya gerçekten sadakat gösterdin, işte Biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız. (Saffat 105)
YanıtlaSilRüya zan mıymış yoksa sadakat göstermesi gereken bir emir mi?